GİRESUNÎ

Sen sabrını deniz eyle Okyanusun Hak'tan gelir Her yok bir var içindedir Sen yok sanma çok'tan gelir. Insan bu ya sabırsızdır Çeşit çeşit ve arsızdır Arı olup balı sızdır Hepsi bir petekten gelir Öyle yaşa hayat sür ki Her olanda ibret var ki Oku anla izan gör ki Yay hedefe ok'tan gelir Toplum birbirin karalar Kem söz sineyi yaralar Olan olmayan varalar Açın hali tok'tan gelir Senden razı olsun vatan Yerde yatan ecdad atan Seherlerde kızaran tan Kara gece ak'tan gelir Giresunî söyler dilin Okur gözün yazar elin Al yeşil bürünmüş dalın Gül gübreli kökten gelir

Kul iken küle döndüm Dalında güle döndüm Aşkın yoluna döndüm Yolcuyum yolunda yâr Dağların karı ile Varlığın varı ile Kalbimin yâri ile Yolcuyum yolunda yâr Seherin yelindeyim Mizrabın telindeyim Bir aşkın elindeyim Yolcuyum yolunda yâr Gurbetin sılasında Hasretin selâsında Gönlümün şurasında Yolcuyum yolunda yâr Sevdayı giz eyleyen Vuslatı göz eyleyen Bir tatlı söz eyleyen Yolcuyum yolunda yâr Yılları an'da bulup Sevdayı O'nda bulup Ebedı Aşk'ında kalıp Yolcuyum yolunda yâr

Giresun Lisesi bu arkadaşlar Bir sınıf var ki herkes alkışlar Altı matematik C derlerdi ona Neler neler saklarmış bakın koynunda Ben sınıfta oturup ta denize bakınca Yeşil dallar arasından süzülüyordum Derste Aydın Türk Tarih anlatınca Ben de denizlerde hayal görüyordum Kerim Aksu en arkada tebessüm ederdi Ebru Güner en önde dersi dinlerdi Orhan Erzurum kalemle yazar çİzerdi. Bense şiir yazar arkaya verirdim Semra tüm dikkatle hocayı süzerdi Hakan Suat ŞentürK komedi düzerdi Esin Gürses hemen olayı sezerdi Ilhan Apaydin düzgünce gelir geçerdi Elinde kitapları çok hesap ederdi Orhan Karaosman iyi sohbetkardı Ahmet Çakmak vardı sessiz bakardı Aynur Aydın vardı kapının yanında oturan Seval Yılmaz vardı hep neş'e saçan Bir güzel kız idi sema Başustaoğlu Akıllı kız dı saçını kendisi kesen Varsa aklınızda kalan isimlerden Söyleyin yazalım hatırdan resimlerden

Sessizce yürüdüm gittim Bir kedi gibiydi şavkım Ne duyuldu ayak sesim Ne de duyuldu bu şarkım Tam tarihin içindeyim Gün be gün dem göçündeyim Bilmem ömrün kaçındayım Eksilmez hiç O'na saygım Taşıdım ben'i taşıdım Kalbimde Sen''i taşıdım Bedende can'ı taşıdım Hamalî taşımam kaygım Bir ışığa açtım gözü Bir aşıktan seçtim sözü Giresunî serdim özü İşte böyle benim öyküm

Söyleyecek bir sözüm var Sanma malında gözüm var Yollarda ayak izim var Giderim akşama doğru Güzellik özünden gelsin Sevenler seveni bulsun Dünyadan muradın alsın Yolum Bağdat, Şam'a doğru Ay yükselir yıldız gider Güneş gelir Ay'dan eder İnsanoğlu dava güder Ardından hışıma doğru Gençlik aktı dolamadım Ne aradım bulamadım Nasıl geldim bilemedim Inan bu yaşıma doğru Yol üstünde geçek miydim Hayal miydim gerçek miydim Saçım vardı püŕcek miydim Kara göz kaşıma doğru Üflediğim nefes biter Can çıkınca beden yiter Giresunî Allah yeter Parlayan ışıma dögru

Dem tuttum bir deyiş çaldım Yunus"tan özdeyiş çaldım Sazım türkçemin dilinde Tellerinden ne hoş çaldım Dönen dönmüş ben dönmezem Aşık yanar can yanmazam Hak şarabından içende Kana kana ben kanmazam Şahit olur zaman bize Her kelime her bir söze Gelenler gidiyor işte Geldim gidiyorum öze Hak dedim Hak'kı bilmeze Azgına, iflah olmaza Dalında gülü solmasa Bülbüle hüzün kalmaza İnsan kendini bilmedi Ondan yüzü hiç gülmedi Hak verildi tek bir kere Bir daha yer'e gelmedi Gözü görmez bak diyene Kul içinde hak yiyene Yürümeyen kaybeder hep İlmin ışığında niye Gördüğün dünya bir rüya İlmin her harfinde derya Alemlerin içindesin Bir göz açıp yumdun güya Okuduğum yazım ile İzlediğim gözüm ile Her bir vardan ibret aldım Giresunî özüm ile